از مصرف همزمان این غذاها و داورها خودداری کنید - وبلاگ دیجی سافت

به گزارش وبلاگ دیجی سافت، تهران (پانا) - غذاهای اسیدی با مصرف زیاد کافئین، مانند قهوه، می توانند اثربخشی آنتی بیوتیک هایی مانند پنی سیلین را کاهش دهند.

به گزارش فرتاک نیوز، غذاها می توانند با داروها تداخل ایجاد کنند و بر اندازه جذب تأثیر بگذارند. حتی در برخی موارد، می توانند تأثیر داروها را تغییر دهند و مسائل جدی برای سلامتی ایجاد کنند.

تداخل غذا با دارو؛ تاثیر رژیم غذایی بر عملکرد داروها

رژیم غذایی شما می تواند اثربخشی داروها را تغییر دهد. حتی گاهی یک نوشیدنی داغ می تواند نحوه عملکرد داروی شما را تغییر دهد و احتمالاً سلامت شما به خطر بیفتد. نمک و آب میوه های به ظاهر بی ضرر نیز می توانند عملکرد دارو را کاهش داده یا تغییر دهند.

تداخلات غذا و دارو معمولاً از طریق 3 نوع مکانیسم مختلف رخ می دهد. غذا می تواند:

- سرعت و اندازه جذب دارو را افزایش دهد.

- سرعت و وسعت جذب را کاهش دهد.

- یا اثر دارویی مستقیم داشته باشد.

به عبارت دیگر، دارو ممکن است با تغییر متابولیسم اثری متفاوت با هدف دارو داشته باشد. غذاها می توانند بر داروهای تجویزی و همچنین داروهای بدون نسخه تأثیر بگذارند.

در ادامه به معرفی برخی از مهمترین غذاها و داروهایی که هرگز نباید با هم مصرف شوند، اشاره شده است.

غذاهای اسیدی و فرآورده های لبنی با آنتی بیوتیک

غذاهای اسیدی با مصرف زیاد کافئین، مانند قهوه، می توانند اثربخشی آنتی بیوتیک هایی مانند پنی سیلین را کاهش دهند. اگر پنی سیلین مصرف می کنید، گوشت، مرغ، قهوه، شربت ذرت و محصولات اسیدی حاوی قند را یک ساعت قبل یا دو ساعت پس از خوردن دارو، مصرف کنید.

مصرف لبنیات همزمان با آنتی بیوتیک ها، باعث کاهش اثربخشی آن ها می شود. اگر می خواهید لبنیات مصرف کنید، دو ساعت قبل و بعد از مصرف آنتی بیوتیک ها صبر کنید.

از تداخل غذا با دارو؛ پنیر و سویا با داروهای ضد افسردگی

اگر از مهارکننده های مونوآمین اکسیداز استفاده می کنید، از مصرف پنیر خودداری کنید. آن ها برای درمان افسردگی و اختلالات اضطرابی استفاده می شوند و ممکن است به غذاهای غنی از تیرامین موجود در پنیرهای رسیده واکنش نشان دهند. مخلوط کردن مهارکننده های مونوآمین اکسیداز با غذاهای حاوی تیرامین، مانند پنیر یا غذاهای تخمیر شده یا اسیدی، می تواند فشار خون را به سطوح خطرناکی برساند.

سایر غذاهای غنی از تیرامین عبارتند از سس سویا، توفو، میسو، لوبیا، کلم ترش، الکل، آووکادو، موز و کشمش.

روغن ماهی و اسفناج با رقیق کننده های خون

داروهای ضد انعقاد (رقیق کننده های خون) از تشکیل لخته های خون جلوگیری می کنند. برخی از غذاها اثربخشی آن را کاهش می دهند، در حالی که برخی دیگر زمان لخته شدن و خطر خونریزی را افزایش می دهند.

به عنوان مثال، روغن ماهی برای قلب مفید است، اما دارای اثر خفیف لخته شدن خون است. سبزیجات با برگ سبز تیره و سایر غذاهای حاوی ویتامین K می توانند لخته شدن خون را افزایش دهند؛ بنابراین در هنگام استفاده از رقیق کننده های خون، از اسفناج، کلم بروکلی، کلم پیچ، چغندر و کلم پیچ خودداری کنید.

از تداخل غذا با دارو؛ گریپ فروت و پرتقال با کاهش دهنده کلسترول

اگر از استاتین های کاهش دهنده کلسترول استفاده می کنید، صبح ها به جای گریپ فروت از میوه های دیگر استفاده کنید. نوشیدن همزمان آب گریپ فروت و مصرف استاتین باعث تجمع دارو در بدن می شود. گریپ فروت تجزیه دارو را کند می کند و باعث مسائل مختلف سلامتی می شود.

پرتقال نیز می تواند تأثیر مشابهی داشته باشد. آسیب کبدی و در موارد نادر، آسیب شدید کلیه و عضله ممکن است رخ دهد.

اگر از مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (مهارکننده های ACE) برای کاهش فشار خون خود استفاده می کنید، نباید به جای سدیم از نمک های پتاسیم استفاده کنید.

زیرا مهارکننده های ACE نیز باعث حفظ پتاسیم در بدن می شوند. این باعث ایجاد سطوح بالایی از پتاسیم می شود که به طور بالقوه می تواند منجر به آریتمی قلبی (آریتمی) شود.