وجود 4 بیوه زن در برابر هر بیوه مرد - وبلاگ دیجی سافت

به گزارش وبلاگ دیجی سافت، یک هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، با اشاره به آخرین سرشماری کشور در سال 95 ، گفت: تقریبا 20 درصد گروه جمعیتی افراد بدون همسر را مردان تشکیل می دهند و در برابر هر بیوه مرد چهار یا پنج بیوه زن وجود دارد.

به گزارش ایسنا، دکتر محمد تقی کرمی قهی، در نهمین کنگره ملی آسیب شناسی خانواده و پنجمین جشنواره ملی خانواده پژوهی، اظهار کرد: مطابق با سرشماری سال 85، آمار زنان بدون همسر بر اثر طلاق 352 هزار و 288 نفر بوده است که با رشد دو برابری طی پنج سال به 712 هزار نفر در سال 95 رسیده است. از سوی دیگر در سال 85 آمار مردان بدون همسر بر اثر طلاق 139 هزار و 787 نفر بوده که در سال 95 به 399 هزار نفر رسیده است.

وی ادامه داد: آمارهای خام طلاق در ایران در فرآیند 15 ساله ای بیش از سه برابر افزایش داشته است که این آمار تغییر درشتی محسوب می گردد و مصداق یک تغییر اجتماعی برجسته است. در این بین اما دو نگاه کلی نسبت به مساله طلاق وجود دارد. نگاه نخست طلاق را مساله ای اجتماعی می داند و نگاه دیگر طلاق را امری عادی و قابل توقعی می داند چراکه در جهت صنعتی شدن افزایش آمار طلاق نیز طبیعی است.

این هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، با نگاهی به دو گفتمان یاد شده اضافه کرد: گفتمانی که طلاق را مساله جامعه ما می داند معتقد است که خانواده ها با طلاق در معرض خطر قرار می گیرند و از این رو باید نسبت به آن نگران بود و فکری برای آن کرد. در این راستا سیاست گذاران در برنامه ششم توسعه و در پیش نویس برنامه هفتم توسعه مساله کاهش نرخ طلاق و سپس کاهش نرخ رشد طلاق را مطرح نموده اند.

وی ادامه داد: پیش تر تصور می شد می توان سالی پنج درصد طلاق را کاهش داد اما پس از عملی نشدن آن این طرح مطرح شد که سرعت رو به رشد نرخ طلاق را باید کاهش داد. گفتمان دیگر اما طلاق را مساله نمی داند و معتقد است چون طلاق را در مقایسه با ازدواج می سنجیم تصور می کنیم طلاق یک مساله است و باید برای آن نگران بود. حال اگر آمار را تغییر دهیم و نسبت طلاق را با خانوارهای موجود در نظر بگیریم؛ آمار طلاق نگران کننده نخواهد بود. در حالی که هر دو این گفتمان ها مشکل دارند.

کرمی با بیان اینکه ما در یک بازی مساله مندی یا مساله مند نبودن طلاق، گروه هایی که درگیر شرایط ترومای اجتماعی طلاق هستند نظیر زنان سرپرست خانوار و زنانه شدن فقر را نایده می گیریم، توضیح داد: با نگاه بالینی و روانشناسانه به طلاق می توان بخشی از آمار طلاق را کاهش داد اما فرایند افزایش طلاق چه به صورت مطلق و چه نسبی ادامه خواهد داشت چراکه جامعه در ابعاد ذهنی و عینی اقتضای طلاق را دارد و روز به روز طلاق افزایش خواهد داشت و اینکه بخواهیم با طلاق اصطلاحا در اُفتیم اتلاف وقت است.

وی در سرانجام سخنان خود تاکید نمود: باید در سطح سیاست گذاری یاد بگیریم برای دوران پس از طلاق چه کنیم و باید بیاموزیم چطور می توان با طلاق زندگی کرد. دوگانه پیشگیری از طلاق یا انکار واقعیت طلاق هردو به شکست خواهند رسید.