پل های خاصی که کاملا طبیعی به وجود آمده اند! - وبلاگ دیجی سافت

به گزارش وبلاگ دیجی سافت، پل های طبیعی

سازه های طبیعی بسیاری در دنیا وجود دارند که همیشه مایه تعجب انسان می گردند. این سازه ها که انواع مختلفی را در جای جای دنیا در بر می گیرند، هر کدام داستانی عجیب برای شکل گرفتن دارند. اما چیزی که آن ها را از دیگر عجایب طبیعی دنیا جدا می سازد، شکل ساخته شدن آن ها است. پل هایی که با ریشه درختان درست شده اند را تا به حال دیده اید؟ این پل ها که استحکام خوبی نیز دارند، بدون دخالت انسان و یا ورود وسایل دیگر و فقط با ریشه درختان در طبیعت ساخته شده اند و برای استفاده انسان ها تا به الان که بسیار مقاوم و محکم نشان داده است. در ادامه با ما در خبرنگاران همراه باشید تا به اتفاق یکدیگر، پل های طبیعی از جنس ریشه درختان را به اتفاق یکدیگر بشناسیم.

پل سازی را شاید بتوان از پایه های اولیه علم سازه در دنیا نامید زیرا راستاهای صعب العبوری که در سر راه افراد بوده اند، بیشتر از بین دو دره یا راستاهای اینچنینی می گذشته اند اما برای این که ارتباطی بین دو راستا داده گردد، ساکنان و رهگذران آن منطقه ها یا اهالی ساکن در آن، اقدام به ساختن سازه هایی به نام پل می کردند که با استفاده از آن ها که معمولا سطح ایمنی پایینی هم داشت، می توانستند از قسمت مورد نظر عبور نمایند.

اما در خیلی از منطقه ها دنیا پل هایی وجود داردند که به وسیله انسان ها ساخته نشده اند بلکه به وسیله طبیعت به وجود آمده اند. پل های مختلف با استفاده از مواد اولیه خوب و نظام مهندسی خاص ساخته می شوند اما بعضی مواقع طبیعت خودش پل های خاصی را می سازد که قابل باور نیستند. به طور مثال بیش از 100 سال است که مردم 2 روستا در اندونزی از یک پل طبیعی 30 متری بسیار خاص و ویژه استفاده می نمایند.

این پل از ریشه دو درخت که بیش از صدها سال سن دارند، ساخته شده است که از دو طرف رودخانه به روی آن آمده است و این ریشه ها پلی جالب را ایجاد نموده است. جامباتان اکار هم یکی از پل هایی است که این روزها به یکی از شگفتی های طبیعی دنیا و از آن محلی برای جذب جهانگرد در کشور اندونزی و این روستا تبدیل شده است.

با توجه به آنالیز های تاریخی بر روی این پل، تاریخی، این مسئله ثابت می گردد که این پل در سال های 1890 میلادی نیز وجود داشته است ولی کسی قدمت اصلی آن را به صورت قطعی نمی داند. البته ساکنان قدیمی این روستا بر این باورند که فردی به نام پاکی سوهان یک معلم مسلمان اهل این روستا اقدام به ساخت این پل طبیعی کرده است و در عمل طبیعی ریشه ها تغییراتی را ایجاد نموده است. در واقع می گویند که او ریشه هایی که به هم رسیده بودند را برای عبور و مرور بهتر به پل تبدیل کرده است. انگیزه شخصی این فرد را مردم این می دانند که او با این روش توانست تا اسلام را به روستاهای دیگر نیز توسعه دهد.

با این که در سال های اولیه گویا اهالی این دو روستا به این پل اعتماد نداشتند و از این که سقوط نمایند می ترسیدند، اما به مرور زمان و پس از گذشت چند سال و قدرت گرفتن ریشه های درختان با مستحکم شدن پل، مردم به آن اعتماد کرده و از آن استفاده نمودند.

با این که این پل در نزدیکی 4 متری سطح آب رودخانه ای که از زیر آن رد می گردد ساخته شده است اما این روزها این پل به عنوان یکی از ایمن ترین پل های این منطقه به شمار می آید چرا که ریشه های درختانی که این پل ها را تشکیل داده اند همانطور که گفتیم، بسیار قوی شده اند و با آب کافی و نور خورشید و محیط مناسبی که دارند هر چه که می گذرد، قدرتمند تر هم می شوند.

یکی دیگر از پل های طبیعی که به این صورت ساخته شده اند د جنگل چراپونجی (cherrapunji) که یکی از سر سبزترین مکان های دنیا است که در استان مقالایا در شمال شرق کشور هندوستان می باشد، قرار گرفته است. این منطقه هم دارای یکی از عجیب ترین پل های طبیعی دنیا است که کار دست طبیعت است.

قبل از معرفی این پل های طبیعی در این جنگل باید بگوییم که این منطقه فشار آب بسیار قوی دارد و به همین دلیل رفت و آمد از روی رودخانه های آن واقعا باید از روی سازه ای بسیار محکم صورت بگیرد اما این ریشه های در هم تنیده آن قدر قوی هستند که بتوان به آن ها اعتماد کرد و از روی آن ها گذر کرد. جریان های آبی در رودخانه های جنگل چراپونجی بسیار قوی است.

از دیگر ویژگی های عجیب این ناحیه این است که در این جنگل هیچ گذرگاه دیگری را برای عبور نمی توان پیدا کرد و به جای آن تنها یک پل که از ریشه های هوایی و درهم گره خورده درختان کنار گذرگاه ها، تشکیل شده است را می توان دید که یک پل طبیعی و جاندار که در حال رشد است را به وجود آورده است.

می گویند که در به وجود امدن این پل ها، قبیله ای وجود دارد که به نام قبیله خاسی (khasi) مشهور هستند که در ساخت این پل دست داشته اند. روایت ها به این گونه ایست که در واقع اعضای قبیله خاسی با قرار دادن انواع درختان از جمله درخت بامبو در عرض رودخانه ها و جریان های آبی، رشد آن ها را سبب شده اند و با راهنمایی ریشه ها آن ها را به شکل پل در آورده اند.

جالب است بدانید که همزمان با رشد ریشه ها، مردمان خاسی هم ریل های ساخته خودشان از جنس چوب درخت انگور را به آنها اضافه می نمایند و با استفاده از موادی ترکیبی همانند گل و سنگ، شکاف های بین ریشه ها را پر می نمایند تا سوراخی روی پل نباشد و به این صورت گذرگاهی محکم برای عبور درست می نمایند.

دهکده نانگریات (Nangriat) در در شمال شرقی کشور هندوستان نیز از این پل ها طبیعی در خود دارد. در این منطقه پل ها از گیاهان منحصر به فردی در این ناحیه رشد و نمو کرده اند که از جمله فیکوس اِلاستیکا (Ficus Elastica) که درختی است که مردم محلی با یاری ریشه آن اقدام به ساخت این پل های زنده و طبیعی کرده اند.

این درخت با اسامی دیگری همانند درخت کائوچو و انجیر ابریشمی نیز شناخته شده و بومی کشورهای هند، مالزی، اندونزی، نپال، برمه و چین است. در ساخت این پل ها، رعایت یک سری نکات و تکنیک ها ضروری است، چرا که این منطقه یکی از مرطوب ترین نقاط روی کره زمین بوده و ریشه درختانی که در ساخت پل مورد استفاده قرار گرفته اند خیلی زود دچار پوسیدگی می شوند و بنابراین باید به درختانی که این پل ها را تشکیل می دهند، توجه کرد. این پل ها برای این که استحکام کافی داشته باشند احتیاج به حداقل 20 سال زمان دارند تا هم ریشه ها قطور و محکمی داشته باشند و هم طول آن ها افزایش یافته و در امتداد رودخانه ها رشد نمایند.